Waarom veranderen (meestal) mislukt

13 mei 2020

Afgelopen week kreeg ik een mail van een klant met de boodschap: ‘Ik zie weinig resultaat van het afvallen, ik merk dat ik er ook weinig op let de laatste weken. Misschien is me aan een schema houden wel een goed idee?’

Ik heb een halve dag met deze vragen rondgelopen en toen een mail teruggestuurd met een hele serie vragen terug:

  • Heb je weinig afval resultaat omdat je weinig oplet de afgelopen weken?
  • Waar moet je op letten?
  • Waarom moet je daar op letten?
  • Wil je daar op letten?
  • Wat is je doel?
  • Klopt dat doel nog?
  • Welke weg kun je nemen op weg naar dat doel?
  • Heb je een andere weg nodig?

Ik kan je wel een schema geven, maar:

  • Gaat dat schema werken?
  • Dan moet je doen wat ik zeg en wil je dat?
  • Is het dan nog jouw doel, of het mijne?
  • Mijn taak wordt dan een controleur en daar heb ik geen zin in 😊
  • Het is zaak dat je je eigen controleur wordt
  • Of eigenlijk goed voor jezelf gaat zorgen

Ik vond het dapper van mezelf om deze vragen te stellen. Ik heb nog geen antwoord van de klant. Misschien is ze boos op me of gefrustreerd. Misschien gooit ze het bijltje erbij neer of denkt ze: ik mag bij mezelf te rade gaan.

De formule van Appelo

Ik kreeg deze week een heel dun boekje met bovenstaande titel; waarom veranderen (meestal) mislukt. Een boekje met een formule erin en hilarische verhalen. Geschreven door Martin Appelo. De formule is als volgt:  

Duurzame gedragsverandering is een functie van innerlijke drang X discipline X interne attributie.

Wil je blijvend veranderen dan moet daar een noodzaak voor zijn, een innerlijke noodzaak. Of voldoende lijdensdruk, je moet er voldoende last van hebben. Jij moet het willen en niemand anders. En het moet je genoeg opleveren, anders verander je niet.

Dat vergt discipline, want anders ga je ten onder aan verleidingen of uitvluchten. En interne attributie betekent dat het uit jezelf komt, je kunt de schuld niet bij de ander leggen, je kunt je niet verschuilen achter de omstandigheden, of conflicten uit de weg gaan.

Een voorbeeld

Anna wil stoppen met drinken, want dat levert haar gewichtstoename en slecht slapen op.

En omdat ze slecht slaapt, functioneert ze minder goed overdag en begint ze steeds vroeger te drinken om dat gevoel te dempen. Bovendien krijgt ze steeds vaker woorden met haar partner die haar gedrag afkeurt en niet snapt dat ze niet verandert, want ze wilde toch afvallen?

Wil Anna veranderen dan is het zaak dat ze dat zelf wil, niet onder druk van haar partner of om de lieve vrede te bewaren. Ze mag inzien wat haar dat gaat opleveren. Vervolgens vergt het discipline om de fles te laten staan en dat ze daar standvastig in mag zijn. Dus als op een feestje haar vriendinnen zeggen: ‘Ach, eentje kan toch wel, het is per slot van rekening feest’, weet Anna wat haar te doen staat. Als het resultaat bevredigend genoeg is beklijft het gedrag. Als ze weet dat ze eigenlijk andere zaken verstopt in het drinken, de relatie met haar man niet goed is weet Appelo de uitkomst al en Anna -na het lezen van het boekje- ook. 

Hoe sta jij tegenover gedragsverandering?

Wil je samen met mij als natuurdietist nu eens onderzoeken hoe jij staat tegenover gedragsverandering? Je bent van harte welkom.

En mijn klant? Die vond mijn vragen erg confronterend. Je hebt gelijk, verzuchtte ze. De komende tijd gaan we aan de slag met een voor haar haalbaar voedingspatroon om haar doelen te bereiken.

Ik heb een geweldig vak.

«

< Ga naar het vorige en volgende bericht >

»